Bylina miododajna o długim kwitnieniu w okresie od lata do końca jesieni. Ma niewielkie wymagania glebowe, jest odporna na suszę. Najlepiej kwitnie na stanowisku słonecznym i ciepłym. Perowskia najepiej prezentuje się w grupach z trawami ogrodowymi oraz innymi bylinami długo kwitnącymi. 17,90 zł. W naszym ogrodzie jest sporo roślin z kolcami. Kolczaste krzewy mogą być doskonałą ochroną przed niechcianymi intruzami, a dodatkowo większość z nich posiada olbrzymie walory estetyczne. Kolce najłatwiej zaobserwować w okresie od późnej jesienie do wczesnej wiosny. W okresie tym na krzewach nie ma liści, a na gołych pędach Roślina jednoroczna, dwu- lub wieloletnia, o kwiatach rozdzielnopłciowych, dwupienna (kwiaty męskie i żeńskie występują na różnych osobnikach). Dorasta do wysokości 1 metra. Rozgałęziona łodyga jest miękko owłosiona, u w górnej części z włoskami gruczołowatymi, cash. Acena Buchanana – Acaena Buchananii Roślina pochodzi z Nowej Zelandii. Dorasta do 5-10 cm, rozrasta się z pokrywających ziemie pędów i rośnie w średnim tempie. Liście okrągłe, ząbkowane, potrójnie pierzaste, podobne do liści róży, srebr Przeczytaj więcej... Acena Drobnolistna - Acaena microphylla Bylina okrywowa i zadarniająca, jej czerwonawe pędy płożą się po ziemi i osiągają długość do 1 m. Atrakcyjności przydają acenie drobne, pierzaste liście do 10 cm długości, złożone z ząbkowanych sinozi Przeczytaj więcej... Agapant - Agapanthus Roślina ta, należąca do rodziny liliowatych, pochodzi z Afryki Południowej i dlatego nazywana jest też "lilią afrykańską". Jest to bylina kłączowa o równowąskich, długich (do 70 cm), ciemnozielonych l Przeczytaj więcej... Akant – Acanthus hungaricus Długolistny akant to roślina, która pochodzi z Bałkanów, rozrasta się silnie, dorasta nawet 100 cm. Liście osiągają do 40 cm długości, są przy tym bardzo ozdobne, ciemnozielone. Kwiaty białe lub jasn Przeczytaj więcej... Aster alpejski - Aster alpinus Łodygi wyprostowane, ulistnione, zakończone koszyczkiem kwiatowym osiągają wysokość około 30 centymetrów, co nie jest rekordem wśród astrów. Niektóre gatunki tego rodzaju osiągają, bowiem do dwóch met Przeczytaj więcej... Aster chryzantemowy - Callistephus chinensis Rośliny jednoroczne, wys. 50 -90 cm o dużych pełnych, różnobarwnych kwiatostanach osadzonych na długich, sztywnych pędach. Przeczytaj więcej... Azorella trójwidlasta - Azorella trifurcata Bardzo ciekawa bylina, tworząca bardzo zwarte i sztywne poduszki wysokości 5-10 cm. Zimozielone, błyszczące, zielone, trójklapowe liście z głęboko wciętymi wierzchołkami zebrane są w rozety. Niepozorn Przeczytaj więcej... Bambus „ złocisty” – Phyllostachys aurea Bambus ten naturalnie występuje w Chinach. Dorasta do 5 metrów wysokości. Pędy wzniesione, lekko wygięte w górnej części, rosnące w kępach. Trzcinowate łodygi średnicy do 3 centymetrów ze zgrubiałymi Przeczytaj więcej... Barwinek - Catharanthus roseus Roślina jednoroczna wysokości 20 -25 cm silnie krzewiąca się o pędach częściowo pokładających się i okazałych kwiatach barwy białej lub różowej w odcieniach. Przeczytaj więcej... Barwinek mniejszy - Vinca minor Barwinek to roślina krzewiasta, zimozielona wytwarzająca dużo pokładających się po ziemi pędów, które z czasem się ukorzeniają, tworząc kobierzec z dużymi, pięciopłatkowymi, liliowoniebieskimi kwiatam Przeczytaj więcej... Bergenia sercolistna - Bergenia cordifolia Wytwarza grube, płożące się po ziemi kłącza. Ta zimozielona roślina posiada duże skórzaste, błyszczące liście. Pęd kwiatowy osiągający wysokość 60 cm rozgałęzia się tylko w części wierzchołkowej. Ciem Przeczytaj więcej... Bluszcz pospolity - Hedera helix Zielone krzewy o zdrewniałej łodydze. Bluszcze to pnącza samoczepne, jeśli spotkają na swojej drodze podporę to zaczynają się wspinać. Najczęściej są to mury, drzewa, kamienie, do których przyczepia s Przeczytaj więcej... Bluszczyk kurdybanek Bluszczyk kurdybanek roślina pochodzenia europejskiego. Najczęściej uprawiana jest odmiana „Variegata” o pstrych liściach. Roślina dorasta do 25 cm wysokości, rozrasta się dywanowo. Rośnie Przeczytaj więcej... Bodziszek czerwony - Geranium sanguineum Rodzima bylina spotykana na słonecznych zboczach i w suchych lasach. Raczej krępa, jej wysokość nie przekracza 35 cm. W skupiskach tworzy rozłożyste kępy o nitkowanych pędach. Liście naprzeciwległe, p Przeczytaj więcej... Bodziszek łąkowy - Geranium pratense Wytwarza krótkie, mocne kłącza. Pędy wyprostowane, wysokości do 50 cm, drewniejące u podstawy, owłosione. Liście z głęboko wciętymi klapami jesienią przebarwiają się na żółto i czerwonawo. Kwiaty osią Przeczytaj więcej... Bodziszek wspaniały – Geranium x magnificum Odmiana jest krzyżówką bodziszka iberyjskiego ( G. ibericum) i bodziszka wielkopłytowego (G. platypetalum). Bodziszek dorasta do 50cm. Roślina pokroju krzaczastego, kulistego, silnie rosnąca. Liście z Przeczytaj więcej... Bokkonia sercowata – Macleaya cordata Roślina dorasta do 2,5 metra. Pędy wzniesione, roślina tworzy kępy. Cechą charakterystyczna jest szybkie rozrastanie się bokkonii. Liście duże od okrągłych po sercowate, niebieskozielone z wierzchu bi Przeczytaj więcej... Bożykwiat Meada - Dodecatheon meadia Bylina osiągająca wysokość 70 cm. Posiada wydłużone, jajowate liście, których długość dochodzi do 15 cm. Odmiana Goliath posiada różowo - liliowe kwiaty o charakterystycznych wywiniętych do góry płatk Przeczytaj więcej... Brunera - Brunnera Brunera to szybko rozrastająca się, zimotrwała, dekoracyjna bylina osiągająca ok. 50 cm wysokości. Jej kwitnienie przypada na okres wiosenny. Cechą charakterystyczną rośliny są ozdobne liście oraz naj Przeczytaj więcej... Budleja - Budleja davidii Roślina wieloletnia, krzewiasta wys. m o drobnych, pachnących różnobarwnych kwiatach zebranych w okazałe kłosy. Owoce w postaci dwuklapkowych torebek wypełnionych nasionami, liście pojedyncze, w Przeczytaj więcej... Bylica Schmidta - Artemisia schmidtiana Roślina osiąga wysokość 20 cm. Jej okres kwitnienia przypada na lipiec oraz sierpień. Wtedy to zaobserwować można małe, żółte kwiaty zebrane w nieokazałych koszyczkach kwiatowych. Głównym atutem rośli Przeczytaj więcej... Bylica Stellera - Artemisia stelleriana Artemisia stelleriana to roślina o częściowo drewniejących, pokładających się pędach. Osiąga wysokość 40 cm. Podczas kwitnienia zaobserwować można małe, żółte kwiaty zebrane w nieokazałych koszyczkach Przeczytaj więcej... Bylica, bylica piołun Bylica to roślina z rodziny astrowatych w skład której wchodzi ponad 300 gatunków. W uprawie ogrodowej stosowane są zazwyczaj odmiany karłowe, pochodzące z gór. Najbardziej znaną bylicą jest bylica pi Przeczytaj więcej... Ciemiernik biały - Helleborus niger Liście odziomkowe są zimozielone, dłoniasto złożone z listkami wydłużonymi, wąsko-jajowatymi, piłkowanymi i nagimi. Kwiaty średnicy 4-8 cm pojawiają się po 1-3 na mięsistych szypułkach, w zależności o Przeczytaj więcej... Ciemiernik korsykański - Helleborus argutifolius Dorastają do 50 cm wysokości, a oryginalne, żółtawo-zielone kwiaty rozwijają się od lutego do kwietnia. W łagodne zimy liście ciemierników nie opadają, lecz pozostają na nich zielone aż do wiosny. Przeczytaj więcej... Ciemiernik wschodni - Helleborus orientalis W stanie naturalnym rośnie w Turcji, Bułgarii, Grecji i na Kaukazie. Roślina o zimozielonych liściach, złożonych dłoniasto, średnicy nawet do 45 cm, wyrasta do ponad 50 cm wysokości. Kwiaty średnicy 7 Przeczytaj więcej... Cyklamen dyskowaty - Cyclamen coum Wysokość tej delikatnej roślinki nie przekracza zazwyczaj 5 cm. Liście ciemnozielone, kształtu jajowatego lub nerkowatego, jednobarwne bez jaśniejszych wzorów, od spodu czerwone, pojawiają się przed k Przeczytaj więcej... Cyklamen neapolitański ( bluszczolistny) - Cyclamen hederifolium Rośnie w miejscach zacienionych. Wysokość tej delikatnej roślinki nie przekracza zazwyczaj 10 cm. Zimozielone liście, najczęściej mają kształt sercowaty, z wierzchu są ciemnozielone z białymi plamami Przeczytaj więcej... Cykoria, cykoria podróżnik Cykoria jest rośliną znaną i używaną już od setek lat, należącą do rodziny astrowatych. Osiąga wysokość niewiele ponad jeden metr. Kwiaty pojawiają się na szczytach kwiatowych łodyżek i otwierają się Przeczytaj więcej... Cymbalaria murowa - Cymbalaria muralis Niska, płożąca się bylina o pędach pokładających się i mających zdolność do zakorzeniania. Tworzy wypukłe, gęste poduchy wysokości 5-10 cm złożone z krótkich łodyżek i jasnozielonych bluszczykowatych Przeczytaj więcej... Bluszcz irlandzki (Hedera hibernica) to ozdobne pnącze, które znajduje szerokie zastosowanie w przydomowych ogrodach. Jak z sukcesem go uprawiać i pielęgnować? Dowiesz się tego z poniższego irlandzki to atrakcyjna wizualnie zimozielona roślina, która stanowi odmianę bluszczu pospolitego. W przeciwieństwie do swojego krewniaka rośnie szybciej i ma zdecydowanie większe, a przez to bardziej efektowne liście. Jego sadzenie w ogrodzie zazwyczaj ma charakter dekoracyjny. Nie jest to roślina szczególnie wymagająca, dlatego poradzą sobie z nią nawet niedoświadczeni irlandzki – charakterystyka i pochodzenieZ tego artykułu dowiesz się:Bluszcz irlandzki jest rośliną, którą cechuje szybki wzrost oraz wyjątkowo gęste pokrycie. Właśnie dlatego wybierana jest przez osoby, które chcą jak najszybciej zasłonić lub ozdobić liczne powierzchnie ogrodowe. Roślina tego gatunku ma błyszczące i intensywnie zielone liście o wielkości około 15 cm. Są one osadzone na ogonkach długich na 20 wrześniu roślina pokrywa się baldachami drobnych białych kwiatów. Korzenie przybyszowe pozwalają czepnym pędom wspinać się na ściany i inne podłoża wertykalne. Dostępne są liczne odmiany tego pnącza. Szczególnie dużą popularnością cieszy się „Anne Marie”oraz„Deltoidea”.Bluszcz irlandzki – uprawa i pielęgnacjaBluszcz irlandzki to bardzo odporna roślina. Radzi sobie zarówno w zasolonych glebach, jak i przy dużym zanieczyszczeniu powietrza. Nie jest jednak całkowicie odporny na niskie temperatury, dlatego nie zaleca się jego uprawy w najchłodniejszych regionach naszego stanowisko dla sadzonki to to, które jest zacienione a jednocześnie osłonięte od wiatru. Roślina preferuje gleby wapienne i przepuszczalne. Możesz posadzić go wiosną lub jesienią – w obydwu przypadkach powinien przyjąć się równie bluszczu irlandzkiegoPodlewanie jest potrzebne szczególnie w przypadku młodych roślin. Umiarkowane nawadnianie będzie potrzebne także w okresie bezśnieżnych zim. Bluszcz nie ma dużego zapotrzebowania na nawozy. Raz lub dwa razy w roku można zasilić go kompostem albo preparatem wieloskładnikowym. Jeżeli zależy ci na wyjątkowo szybkim wzroście tego pnącza, skorzystaj z nawozów bogatych w irlandzki jest rośliną odporną na przycinanie. Wiosną zaleca się usunięcie przemarzniętych i zniszczonych pędów. U młodych roślin lekkie przycinanie będzie także działało pobudzająco na Hedera hibernicaRoślinę tego gatunku można w bardzo prosty sposób rozmnożyć wegetatywnie. Na przełomie lata i jesieni trzeba podzielić pęd na kilka odcinków, usunąć z nich dolne liście, zanurzyć w ukorzeniaczu i umieścić w doniczce. Sadzonki powinny ukorzenić się po około 3 irlandzki – zastosowanie w ogrodzieBluszcz irlandzki świetnie się prezentuje porastając mury, pergole, altany, żywopłoty i inne powierzchnie pionowe. Z powodzeniem można także hodować je w bluszczu irlandzkiegoNiestety, ta piękna roślina jest dosyć podatna na atak szkodników oraz różnego rodzaju choroby. Dobrym przykładem jest fytoftoroza, która wnika do rośliny przez korzenie i niszczy całe pędy. Chorobie często towarzyszy zgorzel zgnilakowa. Pozostałe częste choroby to plamistość bakteryjna bluszczu oraz schorzenia na tle szkodnikiem tej rośliny jest przędziorek chmielowiec, który powoduje występowanie charakterystycznych żółtych plamek na różnych częściach rośliny. Można go poznać także po obecności charakterystycznych irlandzki (Hedera hibernica) to piękne i szybkorosnące pnącze o okazałych liściach. Nie jest trudne w uprawie, jednak wymaga odpowiedniego podłoża i systematycznego, chociaż niezbyt intensywnego podlewania. Po zimie trzeba również usuwać przemarznięte pędy. Zobacz także:Bluszcz kanaryjski – długowieczna roślina, która ozdobi każdy ogródRośliny o ozdobnych liściach w twoim ogrodzie. Dekoracyjne byliny o dekoracyjnych liściachPopularne rośliny cieniolubne do ogrodu – najpiękniejsze gatunki kwiatów i krzewów, które lubią cieńNiecierpek waleriana – długokwitnąca roślina ozdobna. Jak uprawiać ją w swoim ogrodzie?Dławisz okrągłolistny – wysoka roślina wielosezonowa. Jak uprawiać ją w przydomowym ogrodzie?Wielosił błękitny – jak uprawiać tę rzadką roślinę w swoim ogrodzie? Tasznik pospolity to roślina z charakterystycznymi owocami w kształcie serduszek, którą kojarzy chyba każdy, kto kiedykolwiek biegał po łące. Rzeczywiście, tasznik jest pospolity i traktowany jak zwykły chwast. Tymczasem tasznik pospolity ma właściwości wspierające serce i układ moczowy, działa też przeciwzapalnie i przeciwbólowo, dlatego znalazł zastosowanie w ziołolecznictwie. W związku z tym podczas pielenia ogrodu warto nie wyrzucać całego wyrwanego ziela, bo może się przydać. Spis treściTasznik pospolity – zastosowanie i właściwości leczniczeTasznik pospolity - jak zażywać ziele tasznika pospolitego?Tasznik pospolity - gdzie występuje?Tasznik pospolity - jak zbierać? Tasznik pospolity rośnie przy drogach, w rowach, na obrzeżach lasów, na łąkach i oczywiście w przydomowych ogródkach. Jest archeofitem, czyli organizmem, który przybył na dany obszar z innego rejonu geograficznego bardzo dawno temu – w czasach przedhistorycznych. Początkowo występował w regionie śródziemnomorskim, ale w wyniku przemieszczania się ludności został zawleczony w odległe zakątki globu. Tasznik jest gatunkiem synantropijnym, czyli związanym z siedliskami ludzkimi. Rozsiewa się i rozrasta błyskawicznie, dlatego traktuje się go jak uporczywy chwast. Ale mało kto wie, ze ta mała – dorastająca do 30-60 cm wysokości – i niepozorna roślinka, jest cennym ziołem, które ma liczne właściwości lecznicze. Tasznik pospolity – zastosowanie i właściwości lecznicze O właściwościach leczniczych tasznika wiedziano już kilka tysięcy lat temu. Jego nasiona znaleziono podczas badań archeologicznych w wykopaliskach jednej z osad neolitycznych w Catalhoyuk w Turcji, datowanej na około 5950 rok przed naszą erą. W medycynie wschodniej stosowany był często jako środek przeciwwymiotny. Zaś w Europie używał go już Hipokrates, który podkreślał jego działanie przeciwkrwotoczne, związane z hemoroidami czy menstruacją. Tasznik zalecano do hamowania krwotoków z nosa, przewodu pokarmowego, czy ran wojennych. Obecnie tasznik stosowany wewnętrznie działa: przeciwzapalnie i diuretyczne - sprawdza się np. w leczeniu stanów zapalnych układu moczowego i gruczołu krokowego, a także pokarmowego, działa rozkurczająco na żołądek i jelita, jest polecany w leczeniu nerwicy żołądka przeciwbólowo ściągająco i przeciwkrwotocznie (np. przy krwawieniach z przewodu pokarmowego) poprawia pracę serca, polecany jest jako wsparcie w leczeniu nadciśnienia, przynosi także ulgę w czasie miesiączki (znosi ból miesiączkowy i zmniejsza krwawienie) Tasznik stosowany zewnętrznie działa: przeciwbólowo wspomaga leczenie egzem i ran powierzchniowych, skaleczeń, oparzeń, odparzeń, odleżyn, żylaków Tasznik to bogate źródło witamin, zwłaszcza A, K i C (w 100 g liści do 136 mg), a także potasu i wapnia. Można w nim znaleźć aminy biogenne (do 1%), takie jak cholina, acetylocholina, histamina. Zawiera również kwasy organiczne, olejki eteryczne oraz flawonoidy (glikozydy kwercetyny, rutynę oraz glikozydy diosmetyny). Flawonoidy mają silne działanie antyoksydacyjne, dlatego herbata z tasznika przeciwdziała starzeniu się organizmu. Rutyna uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, ułatwia przyswajanie cennych substancji i spowalnia utlenianie witaminy C, przedłużając tym samym jej działanie. Tasznik dostarcza także organizmowi cennych fitosteroli, które obniżają poziom tzw. złego cholesterolu, chroniąc tym samym przed chorobami serca. Tasznik pospolity jest bliskim krewnym kapusty, chrzanu, czy gorczycy. Należą one do tej samej rodziny – kapustowatych, lub inaczej, krzyżowych. Na rośliny krzyżowe powinny uważać osoby z chorobami tarczycy. Tasznik pospolity - jak zażywać ziele tasznika pospolitego? W zależności od tego, jaka forma jest dla nas najwygodniejsza, z tasznika można przygotować macerat, herbatkę lub nalewkę. Można go też jeść na surowo. Działanie zawsze jest podobne. macerat - całe rośliny, z gałązkami, kwiatami, owocami i korzeniami, rozdrabniamy blenderem lub obijamy w moździerzu. Następnie zalewamy lekko osoloną wodą i pozostawiamy na ok. 8 godzin (np. na noc). Po przecedzeniu pijemy 2-3 razy dziennie, po dwie łyżki, lub robimy z niej okłady, w zależności od potrzeby nalewka - polecana jest przy obfitych i bolesnych miesiączkach, stanach zapalnych dróg moczowych i krwawieniach z przewodu pokarmowego. 250 g posiekanych roślin wrzucamy do dużego słoika i zalewamy 1/2 l wódki. Zakręcamy i odstawiamy na dwa tygodnie w ciemne miejsce. Po tym czasie miksturę przecedzamy. Zażywamy 1 łyżkę nalewki rozcieńczoną w pół szklanki wody 2-4 razy dziennie herbatka - łyżeczkę suszonego ziela zalewamy gorącą wodą i naparzamy przez 15 minut. Pijemy po przecedzeniu Działanie tasznika pospolitego jest wzmocnione, gdy stosuje się go w towarzystwie innych ziół. Np. zbyt niską krzepliwość krwi, która bywa przyczyną krwawienia z nosa, leczy się mieszanką tasznika, liści pokrzywy i rdestu ostrogorzkiego. Na wrzody żołądka pomaga napar z tasznika, krwawnika, lawendy, szałwii, pokrzywy oraz korzenia mniszka lekarskiego. Tasznik pospolity - gdzie występuje? W Polsce tasznika pospolitego można spotkać właściwie wszędzie. W zależności od regionu, mówi się na nią bydlnik, chlebek Baby Jagi, babi serek, tobołek pastuszy. Obficie porasta wszelkie rowy, torowiska, ogrody, ale także stare, zrujnowane zabudowania i wysypiska śmieci, bowiem jest to roślina azotolubna. Ma przeważnie jedną, prostą łodygę, wyrastającą przy samej ziemi z różyczki listkowej. Na łodyżce nie ma listków, za to drobne, białe kwiaty, zebrane w gronach. Ale najbardziej charakterystyczne są owoce tasznika pospolitego – małe serduszka, czy trójkąty lub sakiewki, wypełnione czerwonobrunatnymi lub żółtobrunatnymi nasionami. Jest to roślina jednoroczna lub dwuletnia, kwitnąca od marca do późnej jesieni. Przez cały sezon wegetacyjny wytwarza kilka pokoleń, dlatego jest trudnym do wytępienia chwastem. Pachnie delikatnie, za to smak ma wyrazisty – słonawo-gorzki, wraz z wiekiem rośliny przechodzący w coraz bardziej ostry. Tasznik pospolity - jak zbierać? Tasznik pospolity jest cennym surowcem zielarskim. Jest dostępny w sklepach zielarskich i aptekach, ale równie dobrze możemy to ziele zebrać samodzielnie. Wybierajmy rośliny rosnące z dala od dróg i innych potencjalnych zanieczyszczeń. Muszą być zdrowe, bez śladów żadnych chorób, o lśniących zielonych owocach i białych kwiatach. Wykorzystujemy cała roślinę – kwiaty, owoce i liście oraz korzeń, który przypomina w smaku imbir. Liście są jadalne nawet na surowo, smakują prawie jak rzeżucha, więc nadają się do kanapek i jako składnik sałatek. Podobnie owoce – mogą być ciekawym wykończeniem sałat. Popularna jest opinia, że leki ziołowe nie są szkodliwe, dlatego, że są właśnie ziołowe, czyli naturalne. To nieprawda. Zioła także mogą zaszkodzić - gdy się je nieprawidłowo zażywa, np. w zbyt dużych ilościach. Zioła mogą uczulać, a także wchodzić w reakcje ze stosowanymi lekami. Dlatego nie leczmy się na własną rękę – jeśli chcemy spróbować pomóc sobie w swoich dolegliwościach wyciągami ziołowymi, skonsultujmy to z lekarzem.

chwast o drobnych białych kwiatach